۸ سخنرانی در آلمان و سوئیس، ۱۶ فوریه - ۳ دسامبر ۱۹۱۶ (CW 168)
سال ۱۹۱۶ است. اروپا وارد سومین سال از ویرانگرترین و وحشیانهترین جنگی میشود که تاکنون شناخته شده است. امیدهای فراوان و انتظارات آرمانگرایانه برای قرن بیستمِ تازه طلوع کرده، خیلی سریع با چهرهی مرگبار جنگ مدرن روبرو شده است. (تعداد کشتهشدگان در نهایت به ۳۵ میلیون نفر رسید.) چنین است زمینه و پسزمینهی همیشگی این ارائهها که هم حال و هوا و هم محتوای آنها را شکل میدهد.
رودولف اشتاینر این هشت سخنرانی را در طول سال ۱۹۱۶ برای اعضای انجمن آنتروپوسوفی در شهرهای مختلف اروپا ایراد کرد و همه آنها تلاشهای صمیمانهای برای پرداختن - عملاً - به برخی از سؤالات اساسی است که در شنوندگانش قویاً وجود دارد، کسانی که باید همیشه تا حدی به عنوان سازندگان محتوا در نظر گرفته شوند:
با توجه به واقعیت بنیادین تناسخ، چگونه مردگانِ به اصطلاح، همچنان با ما در ارتباط هستند؟ این مرگهای فداکارانه بیشمار چه معنایی دارند؟ تجربیات بلافصل کسانی که مردهاند چیست؟
اینها تعدادی از سوالات داغی هستند که به آنها پرداخته شده است. پاسخهای داده شده به هیچ وجه نظری نیستند. اما در اینجا چیز دیگری نیز وجود دارد. میتوان آن را در عنوان سخنرانی که قلب این مجموعه را تشکیل میدهد، خلاصه کرد که در 10 اکتبر 1916 در زوریخ ایراد شد: «چگونه میتوان بر فقر روحی امروز غلبه کرد؟» منظور از «امروز» نه تنها «امروز» اوایل قرن بیستم است، بلکه دورانی است که اکنون در آن زندگی میکنیم؛ و غلبه بر این «فقر روحی»، توصیهای کاملاً انسانی برای انجام این کار، هر ساعت معتبرتر و ضروریتر میشود.
∞ ∞ ∞
فهرست مطالب:
مقدمه از کریستوفر بمفورد
۱. زندگی بین مرگ و تولد دوباره
۲. عناصر وجود ما بین مرگ و تولد دوباره
۳. واقعه مرگ و زمان پس از مرگ
۴. چگونه میتوان بر فقر روح امروزی غلبه کرد؟
۵. اثرات کارما
۶. توهم بزرگ فرهنگ معاصر
۷. ارتباط بین زندگان و مردگان
۸. رابطه انسانها با جهان معنوی
ضمائم:
نوشتههای دفترچه یادداشت برای سخنرانی ۱۸ فوریه ۱۹۱۶
بلیت ورود برای سخنرانی ۳ دسامبر ۱۹۱۶
فهرست
∞ ∞ ∞
این جلد ترجمه ای از آلمانی «Die Verbindung zwischen Lebenden und Toten» (GA 168) است.
