با تهدید تغییرات اقلیمی جهانی، انقراض دستهجمعی قریبالوقوع گونهها و روابط ژئوپلیتیکی پیچیده و ناپایدار، زمین وارد مرحلهای بحرانی از آنچه نویسنده آن را «عصر سیارهای» توصیف میکند، شده است. این دوران حدود پانصد سال پیش با فتح قاره آمریکا و انقلاب کوپرنیکی در کیهانشناسی آغاز شد، اما اکنون به یکی از ویژگیهای تعیینکننده آگاهی بشر در مقیاس جهانی تبدیل شده است.
عصر سیارهای چگونه پدید آمد و چرا در غرب اروپا آغاز شد؟ چه عناصری از جهانبینی غربی ممکن است به یک فرهنگ سیارهای پایدار کمک کند؟ نویسنده با الهام از طیف گستردهای از «متفکران کلاننگر» - از هگل، تیلهارد، یاسپرس و کمپبل گرفته تا کن ویلبر، ریچارد تارناس و ادگار مورین - به چنین سؤالاتی پاسخ میدهد و نظریه ترکیبی خود را در مورد تکامل آگاهی ارائه میدهد که منجر به تولد و دگرگونی عصر سیارهای میشود.
